امروزه توجه به گیاه حنا برای استفاده در ساخت مواد رنگی (مخصوصاً برای رنگرزی منسوجات) معطوف می شود تا به راحتی عناصر رنگی از آن استخراج شود و رنگ های زیبای آن با مقاومت خاصی در برابر عوامل آسیب دیده مشخص می شود.
اکنون در صنعت عطرسازی و دباغی چرم کاربرد فراوانی دارد.
از فواید آن این است که حلال مفیدی از سوزاندن آتش است و اگر با آن پانسمان شود قدرتی متناسب با اعصاب دارد و اگر از زخم های دهان و برفک اتفاقی در آن جویده شود مفید است و شفا می دهد.
برفک که در دهان پسران ایجاد می شود و بانداژ حنا پمادی برای تومورهای داغ و ملتهب مفید است.
از خصوصیات آن این است که اگر در پسر بچه آبله بیرون بیاید و ساق پاهای او را با حنا رنگ کنند: برای چشم او بی خطر است که مقداری از آن خارج شود.
اگر بین چینهای لباس پشمی و عطر آن و جلوگیری از مایت آن روشن کند و اگر کاغذ آن را در آب شیرینی که آن را غوطه ور می کند خیسانده و چهل روز از آب پاک آن بفشارند و بنوشند.
مفید است از شروع جذام، با خاصیت عجیبی، فایده ای گویا است، چون مو را می رویاند، تقویت و بهبود می بخشد و سر را تقویت می کند و از تاول و جوش های ناخواسته در ساق پا و ساق پا سود می برد.
حنا حرارتی دارد که در زخم های دهان و در برفک و تومورهای گرم مفید است، آب پخته آن برای سوزاندن آتش مفید است.
رنگدانه آن مو را قرمز می کند و آن را بهبود می بخشد و برای پوسیدگی ناخن ها نافع است، بیشتر پیشینیان موهای خود را رنگ می کردند.
با حنا از جمله محمد بن حنفیه و ابن سیرین و ابوبکر و عمر و ابوعبیده رضی الله عنه موهای خود را رنگ کردند.
