شما ممکن است شی امنیتی خود را از دوران کودکی خود به یاد بیاورید.
ممکن است یک پتو یک نفره ضخیم محافظ کودک یا حیوان عروسکی بوده باشد که احساس می کردید نمی توانید بدون آن باشید.
در حالی که نرم و جدید شروع شد، با گذشت زمان، فرسوده شد و ممکن است از بین برود. گاهی پدر و مادرت از این که یک تکه پارچه پاره شده را دور خود حمل می کردی، خجالت می کشیدند.
و با این حال، وابستگی شما به یک شی مانند این ممکن است به شما کمک کرده باشد که برای حرکت در جهان احساس امنیت بیشتری داشته باشید.
معلمان گاهی اوقات از این موارد به عنوان “اشیاء انتقالی” یاد می کنند، زیرا آنها به کودکان کمک می کنند تا از خانه به مراقبت از کودک یا مدرسه منتقل شوند.
در حالی که برنامه‌های مراقبت از کودک سیاست‌های متفاوتی در مورد آوردن وسایل انتقالی مانند پتوهای کودک نوپا به مرکز دارند، ارائه انعطاف‌پذیری در اجازه دادن به کودکان برای آوردن این اقلام ممکن است به کودکان در انتقال موفق‌تر کمک کند.
هدا شاراپان سال ها با فرد راجرز از محله مستر راجرز کار کرد. هدا در نامه‌ای اخیر به معلمان می‌گوید:گویا لمس و عطر و بوی محبت‌آمیز پدر و مادر در بافت پتو یا خفه‌شده دوخته شده است، بنابراین نگه داشتن آن مانند در آغوش گرفتن مادر یا پدر است، حتی زمانی که آنها نیستند. آنجا نیست.
شاراپان نیز در مورد این اشیاء به عنوان “اشیاء انتقالی” صحبت می کند. اشیاء انتقالی نشانه ضعف نیستند، بلکه نشانه این هستند که فرزند شما در حال کشف راه هایی برای حرکت در جهان است.
شاراپان می‌گوید: «کودکان از آنها به‌عنوان یک انتقال استفاده می‌کنند تا به آنها کمک کنند تا تغییر تدریجی را از کاملاً وابسته به مستقل بودن راحت انجام دهند». کودکان ممکن است از پتوی کودک یا حیوان عروسکی به عنوان ابزاری برای کمک به احساس آرامش بیشتر یا آرامش در هنگام مواجهه با تغییرات یا استرس استفاده کنند.
