پودر گوشت و استخوان (MBM) محصولی از صنعت رندرینگ است. معمولاً 48-52٪ پروتئین، 33-35٪ خاکستر، 8-12٪ چربی و 4-7٪ آب است. این ماده عمدتاً در فرمولاسیون خوراک دام برای بهبود مشخصات اسید آمینه خوراک استفاده می شود. تصور می شود که تغذیه MBM به گاوها مسئول گسترش BSE (بیماری جنون گاوی) بوده است. بنابراین، در بیشتر نقاط جهان، پودر گوشت ماهی دیگر در خوراک حیوانات نشخوارکننده مجاز نیست. با این حال، هنوز هم برای تغذیه حیوانات تک معده استفاده می شود.
MBM به طور گسترده در ایالات متحده به عنوان یک پروتئین حیوانی ارزان قیمت در غذای سگ و غذای گربه استفاده می شود. در اروپا، برخی از پودر گوشت طیوری به عنوان مواد تشکیل دهنده در غذای حیوانات خانگی استفاده می شود، اما اکثریت آنها اکنون به عنوان جایگزین سوخت فسیلی برای تولید انرژی، به عنوان سوخت در کوره های سیمان، دفن زباله یا سوزاندن استفاده می شود.
در انگلستان، پس از کشف سال 1987 مبنی بر اینکه BSE می تواند باعث ایجاد vCJD شود، ممنوعیت اولیه خوراک در سال 1988 برای جلوگیری از تغذیه پروتئین نشخوارکنندگان به نشخوارکنندگان معرفی شد.
علاوه بر این، تغذیه نشخوارکنندگان با انواع پروتئین پستانداران (به استثنای استثنایی) از نوامبر 1994 و تغذیه هر دام پرورشی از جمله ماهی و اسب با گوشت و پودر جوجه خوراک دام (MBM پستانداران) از تاریخ 4 آوریل 1996 غیرقانونی است. مقررات (EC) شماره 999/2001 مقررات سراسری اتحادیه اروپا را معرفی کرد که کنترل‌های بریتانیا را کاهش داد.
در سال 2000، سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای بریتانیا Co-op Food همچنان خواستار «ممنوعیت قانونی الزام‌آور در سراسر اروپا برای تغذیه حیوانات مزرعه با فضولات حیوانی» بود. آنها معتقد بودند که این عمل مساوی با آدمخواری است. به گزارش بی بی سی در آن زمان هیچ ممنوعیتی برای استفاده از خون حیوانات، پیه، احشاء طیور و پودر گوشت دامی در خوراک دام وجود نداشت.
در اروپا محصولات جانبی حیوانی به دو دسته طبقه بندی می شدند: محصولات “پرخطر” یا “کم خطر”. از سال 2002، “پروتئین حیوانی فرآوری شده” (PAP) و سایر محصولات جانبی حیوانی، مجاز یا غیر مجاز برای مصارف مختلف، بر اساس سطح احتمالی یا اثبات شده خطر سلامتی آنها به سه دسته (طبق مقررات اروپا 2002) طبقه بندی می شوند.
حداقل 500 گرم برای آزمایش نمونه‌های مواد جامد یا مایع در مرکز اسب‌های ایرلندی، یک سازمان غیرانتفاعی مستقل، مورد نیاز است. آزمایش ها با میکروسکوپ نوری و با استفاده از PCR بلادرنگ برای DNA نشخوارکنندگان انجام می شود. وجود MBM و محصولات ماهی در خوراک با میکروسکوپ نوری در دو روز قابل آزمایش است.
وجود DNA نشخوارکنندگان در خوراک با روش Real-time PCR توسط این آزمایشگاه در 48 تا 72 ساعت قابل تشخیص است.
- منابع:
- تبلیغات:
