انواع مختلفی از لامپ های چراغ های روشنایی معابر الکتریکی وجود دارد اما سه نوع کلی وجود دارد:
لامپ های رشته ای . بخش اصلی آنها فیلامنتی است که جریان الکتریکی را هدایت می کند و به دلیل مقاومت آن، رشته را گرم می کند. رشته گرم شده با نور روشن در فضایی از گاز نجیب، محصور در یک لامپ شیشه ای می سوزد.
لامپ های قوس کربنی این لامپ ها مانند دو الکترود ساخته می شوند که به جریان الکتریکی متصل هستند و فاصله کمی بین آنها وجود دارد. هنگامی که ولتاژ به اندازه کافی بالا باشد، شکست دی الکتریک اتفاق می افتد، گاز در لامپ بین الکترودها یونیزه می شود و جرقه درخشان ظاهر می شود.
لامپ های تخلیه گاز لامپ‌هایی که به شکل لوله‌ای ساخته می‌شوند که در دو سر آن الکترودها قرار دارند و پر از گاز هستند که می‌توانند جریان را در هنگام یونیزه شدن هدایت کنند و از کل حجم آن نور ساطع کنند.
لامپ های تخلیه گاز در وسیع ترین کاربرد، لامپ های فلورسنت و نئون هستند.لامپ برق یکی از وسایل روزمره است که به ندرت به آن توجه می کنیم، حتی اگر تاریخچه پیچیده ای داشته باشد.
تصور می‌شود که توماس ادیسون اولین لامپ را در سال 1879 اختراع کرد، اگرچه دانشمندان و مخترعان چندین دهه قبل از ادیسون در حال بررسی چگونگی اختراع لامپ‌های رشته‌ای بودند.
اولین لامپ ها همگی لامپ های رشته ای بودند، به این معنی که با استفاده از یک لامپ یا لامپ شیشه ای که تمام هوا از آن مکیده می شد تا خلاء ایجاد شود (فضایی با هوای بسیار کم یا بدون هوا) و در این لامپ شیشه ای ایجاد شدند.
باید یک قطعه فلزی بسیار نازک (همچنین به عنوان رشته شناخته می شود) وجود داشته باشد که توسط یک مدار الکتریکی نگه داشته شود. سیم گرم می شود و برای ایجاد نور شروع به درخشش می کند.
در چندین دهه پس از تلاش دیوی برای ایجاد اولین لامپ، مخترعان دیگر نیز در ایجاد لامپ تلاش کردند، اما متأسفانه هیچ یک از طرح های آنها قادر به غلبه بر تمام مشکلاتی که همفری دیوی برای اولین بار متوجه آن شد، نبود.
این تلاش‌ها گاهی در پاسخ به این سوال که «اولین لامپ را چه کسی اختراع کرد» آب را گل آلود می‌کند، زیرا از نظر فنی، پاسخ رایج توماس ادیسون کاملاً درست نیست.
مخترعانی مانند هامفری دیوی و وارن دو لا رو پیش از این تلاش کرده بودند لامپ های خود را بسازند، اما این تلاش ها به پیچیدگی طراحی توماس ادیسون که هم ارزان و هم طولانی مدت بود، نبود.
