چندین مطالعه بالینی دیگر نیز کاهش شاخص گلیسمی و پاسخ بهتر گلیسمی و انسولین را در افراد سالم، دیابتی و دارای اضافه وزن به دنبال مصرف برنج قهوه ای گزارش کرده اند.
تمام این اثرات مفید عمدتاً به چندین ترکیب زیست فعال موجود در برنج قهوه ای 111 نسبت داده می شود. برنج قهوه ای در چندین مطالعه نشان داده است که از دیابت نوع 2 پیشگیری می کند.
برنج قهوه ای نقش مهمی در کاهش سطح گلوکز خون پس از غذا در انسان دارد. جدای از آن، به مدیریت وزن و بهبود متابولیسم گلوکز و لیپید در افراد مبتلا به سندرم متابولیک نیز کمک کرد.
برنج قهوه ای حاوی مقادیر زیادی فیبر غذایی و سایر پلی ساکاریدها مانند آرابینوکسیلان و بتا گلوکان است. این فیبرها و پلی ساکاریدها به تنظیم جذب گلوکز در روده کمک می کنند و در نتیجه شاخص گلیسمی را کاهش می دهند.
همچنین به عنوان بستر رشد برای این اجزا برای کمک به رشد باکتری های مفید در روده مانند لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم عمل می کند، بنابراین ترکیب میکروبی روده را تعدیل می کند و به پیشگیری از دیابت و چاقی کمک می کند.
مشخص شده است که در یک مطالعه اخیر، بین ترکیب میکروبیوتای روده، چاقی و دیابت نوع 2 رابطه معناداری وجود دارد. ثابت شده است که برنج قهوه ای تأثیر مهمی بر ترکیب میکروبی روده در انسان دارد. این همچنین نشان می دهد که بین مشخصات و فعالیت میکروبیوتای روده با اثرات ضد چاقی و ضد دیابت برنج قهوه ای رابطه وجود دارد.
به طور مشابه، استریل گلیکوزید آسیله شده (ASG)، جزء موجود در برنج قهوه‌ای، آنزیم‌های سدیم پتاسیم آدنوزین تری فسفاتاز و هموسیستئین تیولاکتوناز را با پتانسیل معکوس کردن نوروپاتی دیابتی و تغییرات اکسیداتیو روی مولکول‌های زیستی بازسازی می‌کند.
همچنین شرایط متابولیک کلی در دیابت را در نتیجه القای فاکتور رشد شبه انسولین-1 و کاهش استرس اکسیداتیو، که یک مشکل در دیابت نوع 2 است، افزایش داد. اهداف مولکولی همه این ترکیبات فعال زیستی که در بالا مورد بحث قرار گرفت مشخص نیست.
